Ta charakterystyczna, przewlekła choroba skóry, objawiająca się nieestetycznymi zmianami skóry twarzy, co prawda pojawia się głównie u kobiet, dotyczy jednak również mężczyzn. Sprawdź, czym dokładnie się wyróżnia i jak sobie z nią poradzić.
Trądzik różowaty - przyczyny
Nie istnieje jedna konkretna przyczyna zachorowań na trądzik różowaty. Wiadomo, że zdecydowanie częściej dotyczy on kobiet. Bardziej narażone są na niego także osoby z jasną karnacją i cerą naczynkową oraz wszyscy cierpiący na choroby układu pokarmowego, takie jak nadkwaśność soku żołądkowego czy wrzody. Część specjalistów uważa, że na rozwój trądziku różowatego główny wpływ ma właśnie podłoże genetyczne.
Trądzik różowaty - początki
Początkowe objawy trądziku różowatego to zaskórniki. Te teoretycznie niepozorne, czarne lub białawe punkciki pojawiają się w miejscach, w których znajduje się najwięcej gruczołów łojowych. Także pajączki mogą przekształcić się w trądzik różowaty - pękanie naczynek prowadzi do ciągłego ich rozszerzania się i powstających z tego tytułu obrzęków, mogących wywołać reakcję zapalną, a tym samym rumień. Nawracający rumień twarzy, pojawiający się głównie na środkowej jej części, powstaje w reakcji na zimno lub z powodu uczelnia na kosmetyki, znika natomiast po ok. 10 minutach. W okolicy rumienia może pojawić się świąd i pieczenie, zastąpiony później przez obrzęk twarzy. Teleangiektazje, czyli pojawiające się i znikające pajączki, sygnalizują silnie unaczynioną cerę. Możliwość wystąpienia trądziku może sygnalizować również przesadna wrażliwość skóry na dotyk i pojawiające się pod naskórkiem stwardnienia i zgrubienia.
Trądzik różowaty - objawy
Średnio nasiloną postacią trądziku są grudki i guzki, świadczące o stanie zapalnym, natomiast guzki sino-czerwone, w środku wypełnione ropą, obejmują zakażeniem głębsze warstwy skóry, pozostawiając trwałe blizny. Oczna postać trądziku powoduje pieczenie, kłucie i świąd oczu, a także zapalenie spojówek i nadwrażliwość na światło. Trądzik różowaty guzowaty charakteryzuje się stałym rumieniem i obrzękiem twarzy, krostami, guzami, grudkami i nierówną powierzchnią buzi. Rumieniowo-teleangiektatyczny rodzaj rumienia to przede wszystkim rumień w środkowej części twarzy i rozszerzone naczynka krwionośne.
Trądzik różowaty - dieta
Leczenie trądziku rozpocząć należy od zdiagnozowania jego rodzaju i stadium. W przypadku trądziku różowatego można mówić o postaci rumieniowej z teleangiektazjami, postaci grudkowo-krostkowej, a także przerostowo-naciekowej, ziarniniakowej i ocznej. Każdą z osób cierpiących na trądzik cechować mogą inne objawy i różne nasilenie wysypki. Zastosowanie właściwego leczenia istotne jest tym bardziej, że do zaostrzeń i nawrotów nieestetycznych zmian skórnych dochodzi naprawdę często.
By właściwie zdiagnozować obecność trądziku różowatego, konieczne jest udzielenie lekarzowi właściwego wywiadu. Specjalista powinien ocenić rodzaj wysypki i zwrócić uwagę na wzmożoną reakcję naczynioruchową, łojotok i mocny, czerwony rumień, pojawiający się zazwyczaj na środku twarzy.
W pierwszej kolejności niesamowicie istotne jest zastosowanie właściwej diety - koniecznie trzeba wyeliminować z niej czekoladę, żółte sery i wątróbkę, a także wszelkie ciężkostrawne posiłki. Istotnym jest przyjmowanie witamin, jednak bez zbyt dużych dawek witaminy B6 i B12.
Ważną rolę w leczeniu trądziku różowatego odgrywają antyoksydanty, takie jak zdrowe tłuszcze i witaminy A, C i E. Ich włączenie do diety poprawi stan skóry i, dzięki zwalczaniu wodnych rodników, wesprze jej regenerację. Witaminę A odnaleźć można na przykład w jajkach, tłustych rybach morskich, w mleku i przetworach mlecznych, witaminę C - w cytrusach, truskawkach, czarnej porzeczce czy czerwonej papryce, E zaś - w olejach roślinnych, nasionach, pestkach, orzechach i zbożach.
Ostre przyprawy, alkohol, słodycze, kawa, herbata, a nawet owoce i warzywa będące źródłem histaminy (pomidory, bakłażan, szpinak) mogą nasilać tworzenie się zmian skórnych i powstawanie rumienia.